سرژیک مارکاریان مربی و پژوهشگر فوتبال و آمادگی جسمانی که در طول سال های گذشته به غیر از فعالیت به عنوان مربی و بدنساز در تیم ملّی جوانان، لیگ برتر فوتبال و ... در زمینه آمادگی جسمانی به منظور ارتقای سطح فنی ورزشکاران و دانش افزایی و توانمند سازی مربیان سایر رشته ها و فدراسیون های ورزشی حضور و نقش موثری داشته است. آمادگی جسمانی 70درصد در میان رشته ها یکسان است و فدراسیون ها و تیم هایی که خواهان افزایش توان و کیفیت کار خود هستند از مربیان آمادگی جسمانی استفاده های بسیاری می برند. لذا در همین زمینه گفتگویی با سرژیک مارکاریان انجام شده است که می توانید آن را مطالعه نمایید:
* اساسا ضرورت آمادگی جسمانی در فدراسیون های ورزشی به چه صورت است؟ مختص ورزش قهرمانی است و یا ورزش همگانی را هم در بر می گیرد؟
آمادگی جسمانی را یک "فوق ضرورت" می دانم خواه برای ورزش قهرمانی و ورزشکاران آماتور و همچنین ورزش همگانی و شهروندان غیر ورزشکار که صرفا به منظور تندرستی قصد ورزش کردن دارند که در تمامی موارد، مربی مهم ترین عنصر محسوب می شود. آمادگی جسمانی برای همه یک نیاز است و هر وقت که این ضرورت را فدراسیون ها احساس کنند، می توانند کیفیت و عملکرد خود را به شکل محسوسی بالا ببرند.
* با تجربه ای که شما با حضور طولانی در ورزش داشته اید آیا در رشته های بولینگ، بیلیارد و بولس هم ضرورتی برای پرداختن به آمادگی جسمانی وجود دارد؟
قطعا همین طور است. تمامی رشته های ورزشی نیاز به توجه ویژه ای به بحث آمادگی جسمانی دارند و در مورد ورزشی که مسابقه آن ساعت ها به طول می انجامد، هر دقیقه ای که سپری میشود، نقش آمادگی جسمانی در کمک به اجرای قابلیت های فنی پر رنگ تر می شود. رشته ای مانند اسنوکر که یک بازی آن ساعت ها به طول می انجامد قطعا نیازمند آمادگی جسمانی ورزشکاران است.
*این نیاز در این فدراسیون به چه صورت رفع خواهد شد و ساز و کار آن به چه شکلی مدون می شود؟
از چندین راه میشود بحث آمادگی جسمانی را در ورزشکاران ارتقا داد از جمله حضور یک مربی آمادگی جسمانی در جلسات تمرین. اما روشی که اینجانب در نظر گرفته ام، ارتقا دانش و توانمند سازی مربیان است که آنها تا حد امکان و البته به تدریج بتوانند بحث آمادگی جسمانی را در تمرینات لحاظ کنند. تجربه به من ثابت کرده که هیچ فردی نمی تواند مناسب تر از مربی خودِ آن رشته برای انتقال محتوای تمرینی به ورزشکار باشد. مگر در مورد ارزیابی ها و موارد نادر که ممکن است نیاز به حضور مستقیم در تمرین باشد، روش من توانمند سازی مربیان است که البته در تمامی موارد، فدراسیون ها تصمیم گیرنده نهایی هستند.
*به نظر شما با ایجاد کمیته ای در فدراسیون بولینگ، بیلیارد و بولس و پذیرش جامعه آماری ورزشکاران، مربیان و داروران، چه تغییری در عملکرد ورزشکاران پدید خواهد آمد؟ آیا این تغییر محسوس خواهد بود؟
با برنامه هایی که در نظر دارم، تغییر بسیار اساسی و در برگیرنده خواهد بود. ایجاد تفکر نیاز به آمادگی جسمانی از خانواده ها شروع خواهد شد و بر انگیزه، عملکرد و پیشرفت مربیان، داوران بازیکنان و سایر اعضا نیز تاثیر مستقیم خواهد داشت. پس از مدت کوتاهی این تاثیرات را مشاهده خواهید کرد.
*به نظر شما آمادگی جسمانی در کدام سطح بهتر نتیجه خواهد داد؟ مخصوص حرفه ای هاست و یا آماتورها را هم شامل می شود؟
اگر از من می پرسید، اولویت با حفظ و ارتقای استعداد ها و قهرمانان موجود است و به موازات آن بازیکنان و مربیان جوان نیز به منظور ایجاد پشتوانه و همچنین توسعه این رشته ورزشی به طور جدی در غالب طرح و برنامه جایگاه ثابت و مهمی خواهند داشت.
* با تجربه و شناختی که شما از دو مقوله جامعه ورزش و فوتبال دارید، تصور می کنید بتوان در بیلیارد هم از آمادگی جسمانی استفاده کرد؟
بدون تردید بحث آمادگی جسمانی مورد استقبال قرار خواهد گرفت و اگر برنامه ها برای اجرا به درستی مورد حمایت قرار بگیرند، در کوتاه مدت شاهد ارتقای چشمگیر و جهش خواهیم بود و در میان و بلند مدت نیز پیشرفت و توسعه ادامه خواهد داشت.
در آخر باید بگویم که فدراسیون بولینگ، بیلیارد و بولس تاکنون در بخش قهرمانی موفق عمل کرده و با توجه به مسئله امادگی جسمانی تخصصی در حوزه قهرمانی و همچنین در بخش عمومی اتفاقات خوبی برای این فدراسیون رقم خواهد خورد.